ΗΛΙΑΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟ ΤΟΞΟΤΗ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ: Εστιασμένη Κατεύθυνση

ΙΔΙΟΤΗΤΑ: Ο Προσανατολισμός

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ: "Ας αναζητηθεί τροφή".

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ: "Βλέπω τον τελικό σκοπό, φθάνω τον σκοπό κι έπειτα βλέπω έναν άλλο".

ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ: Οι στυμφαλίδες όρνιθες

Η ενέργεια της Πανσελήνου του Τοξότη διεγείρει την επιθυμία μας να φτάσουμε στον σκοπό.

Στις καρδιές όλων μας υπάρχει η φλόγα να βρούμε τον σκοπό που ενσαρκωθήκαμε.

Πολλές φορές περπατάμε στα τυφλά, προσπαθώντας με το μυαλό να διακρίνουμε ανάμεσα σε χιλιάδες σκοπούς, τον δικό μας.

Για να ανακαλύψουμε όμως το σκοπό, δεν θα πρέπει να κάνουμε κάτι.

Πρέπει να μάθουμε να ΕΙΜΑΣΤΕ

Να είμαστε στο κέντρο μας, να είμαστε σε εγρήγορση, να είμαστε σε εσωτερική σιωπή, να είμαστε συνεπείς απέναντι στις εσωτερικές μας κατανοήσεις. Κυρίως, να είμαστε ένας καθαρός νοητικός, αστρικός και αιθεροφυσικός αγωγός για τις πνευματικές Δυνάμεις της Θέλησης για το Καλό.

Γιατί όμως πρέπει να ΕΙΜΑΣΤΕ και όχι να κάνουμε;

Γιατί είναι ο ίδιος ο σκοπός που μας έλκει μαγνητικά προς αυτόν, στο βαθμό που εμείς ΕΙΜΑΣΤΕ έτοιμοι. Είναι ο ίδιος ο σκοπός που μας φανερώνει την κατεύθυνση.

Ο σκοπός είναι ένα μαγνητικό κέντρο εγκατεστημένο στο μέλλον. Είναι σαν μια αχτίδα φωτός που προβάλλει από τον εσωτερικό μας ναό και φωτίζει το δρόμο μας.

Αυτή η δέσμη φωτός είναι η μαγνητική γραμμή με την οποία ο σκοπός συνδέεται μαζί μας. Πάνω σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κρατιόμαστε σταθερά, τείνοντας διαρκώς προς τα εμπρός.

Ο σκοπός ποτέ δεν αποκαλύπτεται μονομιάς. Ξεδιπλώνεται, στο βαθμό που διατηρούμε την κατεύθυνση και προσαρμόζοντας τη ζωή μας σε αυτήν, εξελισσόμαστε. Ξεδιπλώνεται στο βαθμό που επιλέγουμε ό,τι μας κρατά μέσα στην κατεύθυνση και απορρίπτουμε ό,τι μας οδηγεί αλλού.

Στην αρχή, μας στέλνει μια αχτίδα που φωτίζει τα λίγα επόμενα βήματά μας προς ένα μικρότερο στόχο. Οι στόχοι αυτοί, συχνά μας φαίνονται πολύ απλοί και καθημερινοί και τους προσπερνάμε. Είναι όμως, αυτή η επίτευξη των διαδοχικών στόχων που μας δίνει δικάιωμα πρόσβασης στο Σκοπό. Και αυτό είναι το μήνυμα του Τοξότη για τους μαθητές: Βλέπω ένα στόχο, τον φτάνω, κι έπειτα βλέπω έναν άλλο.

Εδώ μπαίνει η ανάγκη της συστηματικής μελέτης. Με τη μελέτη και την ορθή παρατήρηση, αρχίζουμε να κατανοούμε ότι η πιο απλή καθημερινή πράξη είναι στην πραγματικότητα μια εσωτερική εργασία.

Στο βιβλίο "Μαθητεία στη Νέα Εποχή", ο Διδάσκαλος Θιβετανός, αναφέρεται σε πολλά περιστατικά της καθημερινότητας και στην εσωτερική σημασία που κρύβει ο χειρισμός τους. Αντιλαμβανόμαστε ότι η συνέπεια στην εργασία, είναι το εκκολαπτόμενο σπέρμα της ομαδικής υπευθυνότητας.

Η ορθή χρήση του χρόνου και των χρημάτων μας, είναι μια βασική δοκιμασία για την μετέπειτα ορθή διαχείριση λεπτότερων ενεργειών. Η ρουτίνα που απευχόμαστε, είναι για πολλούς αναγκαία, γιατί έχουμε αδυναμία στη διατήρηση του σταθερού ρυθμού.

Κατανοούμε επομένως ότι η Υπηρεσία είναι Επιστήμη, και όχι απλή φιλανθρωπία, όταν μέσα από τις επιστολές του Διδασκάλου Θιβετανού φανερώνεται πως η βοήθεια στην ακατάλληλη στιγμή, στην ακατάλληλη δόση, είναι επίθεση.

Πρέπει να μάθουμε να εργαζόμαστε σαν τον φοιτητή που πίσω από τον ατμό μιας απλής χύτρας, μπορεί να διακρίνει τη δυναμική της θερμότητας.

΄Ενας τρόπος για να εντοπίσουμε την κατεύθυνση είναι, να ευθυγραμμιστούμε εσωτερικά και να εξετάσουμε το πακέτο συνθηκών -φυσικό, αστρικό, νοητικό- που αντιμετωπίζουμε ανά χρονικούς κύκλους, π.χ. τον τελευταίο χρόνο, την τελευταία 3ετία.

Ποιος είναι ο κοινός σύνδεσμος μεταξύ όλων των προβλημάτων μας;

Αν τα διαχειριστούμε ορθά ποιες ποιότητες καλλιεργούμε; ποιες απορρίπτουμε;

Πώς αυξάνει έτσι η χρησιμότητά μας ως συνεργάτες του Σχεδίου;

Πώς το περιβάλλον θα ωφεληθεί από αυτό;

Πώς διαμορφώνεται η δική μας εξέλιξη;

΄Όμως, πώς θα αντιληφθούμε ότι ο σκοπός που προβάλλει εμπρός μας είναι της ψυχής ή της προσωπικότητας;

Οι σκοποί καθορίζονται από τα κίνητρά μας

και όχι από το αν είναι "εξωτερικοί" ή "εσωτερικοί"

Για παράδειγμα είναι άλλο στάδιο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να αγοράσω αυτοκίνητο"

είναι άλλο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να λύσω τα της επιβίωσής μου ώστε να εστιαστώ στην υπηρεσία μου"

και είναι άλλο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να τα αξιοποιώ ορθά και να μετέχω στη μετατόπιση της ενέργειας του χρήματος, στο Ιεραρχικό Κανάλι"

Είναι επίσης άλλο:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση για να μην πονάω",

άλλο το:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση γιατί οι Διδάσκαλοι το θεωρούν απαραίτητο"

κι άλλο:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση για να μπορώ ορθά να δέχομαι και να μεταδίδω τους πνευματικούς κραδασμούς σε συνθήκες που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ".

Σκοπός των εργατών της Νέας Εποχής δεν είναι να λύσουν τα προβλήματα των ανθρώπων, ούτε να επιβάλλουν μια δικτατορία του Καλού.

Σκοπός μας είναι, να είμαστε ένα καθαρό κερί μέσα στο σκοτάδι, ώστε οι άλλοι γύρω μας να μπορούν να δουλεύουν καλύτερα. Σκοπός μας είναι, να είμαστε ενεργειακά παρόντες και ενωμένοι για τις ανάγκες γείωσης του Σχεδίου.

Ο 9ος ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ . ΟΙ ΣΤΥΜΦΑΛΙΔΕΣ ΟΡΝΙΘΕΣ

Ο ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

Ο Δάσκαλος ανέθεσε στον Ηρακλή τον 9^ο άθλο του: να πάει στον βάλτο της Στυμφαλίας που ζούσαν οι στυμφαλίδες όρνιθες, και να τις διώξει από την ασφαλή κατοικία τους.

Του έδωσε και μία συμβουλή: " Η φλόγα που λάμπει πάνω από το νου, φανερώνει τη σίγουρη κατεύθυνση".

Ο Ηρακλής πήγε στην Στυμφαλία και είδε τα όρνεα μεγαλόσωμα και άγρια να κρώζουν. Είχαν ράμφη από σίδερο και τα φτερά τους ήταν σαν ατσάλινα βέλη. Τρία όρνεα όρμησαν καταπάνω του και εκείνος τα απέκρουσε με το ρόπαλό του. Μα ήξερε ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Τότε θυμήθηκε τον Δάσκαλο: "Η φλόγα που λάμπει πάνω από τον νου, φανερώνει τη σίγουρη κατεύθυνση".

Ο Ηρακλής είχε μαζί του δύο κύμβαλα, δώρο της Αθηνάς, που σαν χτυπούσαν μεταξύ τους έβγαζαν έναν ανήκουστα διαπεραστικό ήχο. Χτύπησε τα κύμβαλα, τα όρνεα εμφανίστηκαν από τις φωλιές τους και πέταξαν μακριά για να μη γυρίσουν ποτέ ξανά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ

Ο Ηρακλής = ο αγωνιζόμενος μαθητής

Οι Βάλτοι = σύμβολο του νου και του συναισθήματος

Οι όρνιθες = οι σκεπτομορφές (οι σκέψεις μας)

Οι 3 όρνιθες = η κακολογία, η εγωιστική ομιλία και η "ρίψη μαργαριταριών σε χοίρους"

Το ρόπαλο = τα μέσα της προσωπικότητας

Τα κύμβαλα = η προσωπικότητα και η ψυχή μας

΄Όταν απελευθερωνόμαστε από την πλάνη, καλούμαστε να καθαρίσουμε τον νοητικό μας αγωγό από τις σκεπτομορφές που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει, ώστε να μπορέσουμε να δούμε το σκοπό. Για να το πετύχουμε, πρέπει να μάθουμε να ελέγχουμε τη σκέψη μας, ξεκινώντας με τον περιορισμό της ομιλίας.

Η διαδικασία της σκέψης είναι μια ζωντανή δημιουργία. Είτε ξέρουμε να τη χρησιμοποιούμε είτε όχι, ήδη μετέχουμε σε αυτήν. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε, γεννάμε μια μορφή. Είμαστε υπόλογοι για τα αποτελέσματα που έχει αυτή η μορφή στο περιβάλλον και σε εμάς.

Καθώς εξελισσόμαστε, οι σκέψεις μας αποκτούν δύναμη και επηρεάζουν δυναμικότερα ολοένα και περισσότερους ανθρώπους.

Οι σκέψεις καθορίζουν το μέλλον μας ανέκκλητα ως άτομα και ως ανθρωπότητα

Σε ατομικό επίπεδο ερχόμαστε αντιμέτωποι με σκέψεις αρνητικές που δε θα θέλαμε να κάνουμε. Θέλουμε να απαλλαγούμε αλλά μας φαντάζει σχεδόν ακατόρθωτο.

Από την άλλη, ο Διδάσκαλος Θεβετανός τονίζει ότι:

" ΄Ολοι οι ζηλωτές και μαθητές που αγωνίζονται για το φως, δεν πρέπει να ασχολούνται

με το πώς θα καταστραφεί το παλιό αλλά να εστιάζουν τη σκέψη τους στο Νέο.

Δεν πρέπει να σπαταλούν χρόνο να χτυπούν αυτό που είναι ανεπιθύμητο, αλλά

να σκέφτονται με βάση τις νέες κατευθύνσεις.

Με αυτό τον τρόπο η δημόσια προσοχή θα εστιαστεί βαθμιαία σε ότι είναι νέο και αγαθό

και το παλιό θα εξαφανιστεί από έλλειψη προσοχής".

Γιατί όμως οι σκέψεις μας έχουν αυτή τη δύναμη;

΄Όταν σκεφτόμαστε, ο νους μας αντλεί ύλη από το νοητικό πεδίο και γνέθει γύρω από την αιτία της σκέψης μας ένα κουκούλι.

΄Όταν εμείς παύουμε να σκεφτόμαστε, θεωρούμε ότι η σκέψη μας εξαφανίζεται. ΄Όμως το κουκούλι, η σκεπτομορφή δηλαδή που φτιάξαμε, εξακολουθεί να υπάρχει.

Επειδή η σκεπτομορφή είναι μια ζωντανή οντότητα, έχει ποιότητα, σχήμα και μορφή.

Η ποιότητα εξαρτάται από το αν η αιτία της σκέψης είναι αρνητική ή θετική.

Το σχήμα εξαρτάται από τη διαύγεια της αρχικής σκέψης (η συγκεκριμένη σκέψη δηλαδή, έχει και συγκεκριμένο σχήμα).

Η κίνηση (η δύναμη και η απόσταση που θα ταξιδέψει η σκεπτομορφή) εξαρτάται από τη δύναμη του σκοπού και τη διαύγεια της αρχικής σκέψης.

Υπάρχουν χονδρικά 2 είδη σκέψης:

► Οι απρόσεκτες αρνητικές σκέψεις, και

► Οι σκέψεις θετικής ποιότητας

Οι τυχαίες σκέψεις είναι χαοτικές και χωρίς δομή.

Επειδή δεν έχουν συγκεκριμένο σκοπό, δεν έχουν αρκετή ώθηση να βγουν από την αύρα μας. ΄Εχουν όμως αρκετή ζωή για να αναζητήσουν μέσα στην αύρα μας, παρόμοιου κραδασμού σκεπτομορφές, να ενωθούν μαζί τους και να δημιουργήσουν ένα δυνατό σύνολο. ΄Ετσι, μια μικρή, ακίνδυνη σκέψη, πολλαπλασιάζει τη δύναμή της και ζει περισσότερο. Το σύμπλεγμα αυτών των σκεπτομορφών ισχυροποιείται με κάθε προσθήκη και γίνεται ένας τοίχος που μας κρύβει την αλήθεια. ΄Ετσι, δημιουργείται ο φανατισμός και η δυσκολία να ξεφύγουμε από παλιές σκέψεις.

Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε πως:

Οι απρόσεκτες αρνητικές σκέψεις όλων μας, συναθροίζονται στο νοητικό της ανθρωπότητας

και γίνονται αυτόνομες οντότητες που ευθύνονται για πολλά παγκόσμια προβλήματα.

Ο μόνος τρόπος να ακυρώσουμε αυτές τις σκεπτομορφές, είναι να δομήσουμε άλλες, πιο δυναμικές, σκεπτομορφές θετικής ποιότητας. Σε αυτό το έργο συμβάλλει κάθε θετική σκέψη που κάνουμε, η οποία συνασπίζεται με ομοιοκραδασμικές σκεπτομορφές στο νοητικό της ανθρωπότητας.

Να γιατί όταν θέλουμε να βοηθήσουμε το σύνολο ή κάποιο άτομο ή τον εαυτό μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη σκέψη. Ο οίκτος για κάποιον που υποφέρει, θα μεγαλώσει την ανημποριά που νιώθει. Μία σκέψη πίστης όμως, θα του δώσει δύναμη να αγωνιστεί.

Για να δομήσουμε τώρα μια σκεπτομορφή που αντέχει, πρέπει να απελευθερωθούμε από την πλάνη. Να έχουμε ανιδιοτελή κίνητρα, όραμα και ορθή εστίαση στο σκοπό.

Ως άτομα δεν έχουμε ακόμη την ικανότητα να δομούμε τέτοιες δυναμικές

θετικές σκεπτομορφές.

Ως εστιασμένη ομάδα όμως, μπορούμε!

Το να καθαρίσουμε τις σκεπτομορφές στο νοητικό μας, είναι ΥΠΗΡΕΣΙΑ,

γιατί ταυτόχρονα καθαρίζουμε ένα μέρος του παγκόσμιου νοητικού.

΄Ετσι, παρέχουμε στους Εσωτερικούς Δομητές, χώρο για να ενσταλάξουν το Νέο.

Οι σκέψεις μας δεν μας ανήκουν!

Για να τις δομήσουμε, δανειζόμαστε υλικό από την παγκόσμια νοητική δεξαμενή

που ανήκει σε όλους. Και η νοητική ουσία είναι το σπουδαιότερο εργαλείο που διαθέτουμε

ως ανθρωπότητα για να δομήσουμε τη Νέα Εποχή.

Τα αποτελέσματα της σκέψης μας δεν μας ανήκουν!

Ελευθερώνουν ή επιβαρύνουν την ήδη οριακή παγκόσμια κατάσταση.

Γι΄αυτό ας είμαστε προσεκτικοί.

"Να σκέφτεστε σαν να σας ακούει ολόκληρος ο κόσμος"

Πηγές:

‘Εσωτερική Αστρολογία’ Α.Α.Μπέϊλη

‘Οι Αθλοι του Ηρακλή’ Α.Α.Μπέϊλη.

‘Η ¨Συμφωνία του Ζωδιακού’ Τορκόμ Σαραϊνταργιάν.